sábado, 22 de junho de 2013

Fin de curso...


Acabaron as clases, e o euiPAZO quere agradecer o traballo a prol do galego de toda a comunidade escolar, especialmente o d@s alumn@s. Sen vós non serían posibles tantas actividades, nin tantos soños se farían realidade, e este blog que comezamos durante este curso estaría baleiro. Agora tedes todo o verán por diante para revisar eses bos momentos, os videos, as vosas escollas... pero tamén para pensar en novas actividades para o próximo curso.
Hai
alumn@s colaborador@s que se van do centro, pero nunca se irán de todo...
Boas vacacións a tod@s e lembrade que "en galego tamén se cumpren os soños".
 
 

quinta-feira, 13 de junho de 2013

Lembranzas...

O adeus  a Pico...

Nacido en Esteiro, Muros, en 1955, Xosé Manuel Olveira incorporase ao mundo do teatro en 1972, participando en diversas compañías que lle proporcionaron un lugar estelar no teatro profesional, desde a inicial amadora Ditea até ser un nome de referencia nas obras do Centro Dramático Galego, producións que lle valeron diversos premios, entre eles, varios María Casares e Mestre Mateo.

A imaxe de Olveira está apegada nos seus inicios aos comezos do cinema en galego, ás producións de Chano Piñeiro nas que a súa interpretación comezou a abrirlle portas no mundo do audiovisual, no que se convertiría no nome máis recoñecido, tanto polos filmes que protagonizou como polas series televisivas nas que participou.

"Era o verdadeiro estandarte do teatro galego"

Arredor de medio cento de filmes teñen Pico entre o seu reparto, desde as iniciais con Chano Piñeiro até "Fuxidos", de Sancho Gracia; "El rey del río", de Gutiérrez Aragón; "Blanca Madison", de Carlos Amil; " A lingua das bolboretas", de José Luis Cuerda; "Cuando vuelvas a mi lado", de Gracia Querejeta; "La noche que dejó de llover", de Alfonso Zarauza; "Celda 211", de Daniel Monzón; "18 comidas", de Jorge Coira; ou "Doentes", de Gustavo Balza.

Mais foi nas series televisivas nas que Xosé Manuel Olveira se fixo popular, converténdose nunha das imaxes máis recoñecidas do audiovisual. Inesquecíbeis son as súas participacións en series como "Pratos combinados" ou "Padre Casares", que contou co aplauso da audiencia ou "Air Galicia" mais tamén coa presenza en series da televisión española como "Cuéntame". 
Olveira foi presidente da Asociación Galega do Audiovisual e un dos referentes máis respectados entre a profesión, con solidez profesional e persoal na defensa do teatro e o audiovisual galego
 
Un adeus precisamente no ano en que se adican as Letras Galegas a Roberto Vidal Bolaño, o autor de textos que Pico interpretou no teatro e tamén no cine. Aquí podedes ver a película "Doentes".
 
 


E tamén SINBAD


terça-feira, 11 de junho de 2013

Os nosos lugares

A ponte da Senra e o peto de Ánimas, en Santiago de Ribarteme .








A miña escolla...

Unha reflexión sobre a lingua que nos recomenda Inácio Alonso.



'Yu Ming is ainm dom', a curta irlandesa, traduzida e legendada em galego-português polo Diário Liberdade.
Yu Ming aborrece a sua vida na China. Por isso, decide começar umha nova na Irlanda. Antes da sua viagem, forma-se com grande paixom na cultura e língua irlandesas. Mas ao chegar a Dublin levará umha surpresa.
"Yu Ming is ainm dom" (Yu Ming é o meu nome) é umha curta irlandesa que nos fala de ilusons frustradas e de esperança, mas que, sobretodo, lembra o ridículo de perder a identidade e substitui-la por umha que é estranha e imposta.

domingo, 2 de junho de 2013

A miña escolla...

Convite de Estefanía Fernández para unha "Tarde de fiadeiro en Vide".



O vindeiro domingo 9 de Xuño, a partires das cinco da tarde, celebraremos en Vide unha "Tarde de fiadeiro". Un ano máis xuntarémonos veciños e amigos a desfrutar da música, do baile e da festa.

Os "fiadeiros" teñen a súa orixe nas xuntanzas de vellos, mozos e mozas do lugar para fiar o liño nas noites de inverno. Nestas xuntanzas cantábase e rematábase bailando. Co tempo, o traballo de fiar foise perdendo, pero o costume de xuntarse para cantar, bailar e facer festa, non. Así, nas aldeas mantivéronse os fiadeiros, seráns, foliadas e ruadas.

En Vide quixemos recuperar esta tradición tan nosa e o grupo de pandereteiras, coa axuda dos  veciños da parroquia, organizamos a primeira tarde de Fiadeiro, que repetimos ano tras ano. O máis bonito desta festa é que todos colaboran: os veciños poñen comida e bebida que logo se reparte entre os músicos e a xente que ven ó fiadeiro, as pandereteiras e gaiteir@s encargámonos da organización, poñemos a música e o baile, os nen@s da Unitaria fan uns cartaces preciosos que se colocan polas parroquias das Neves. E sobre todo é unha festa á que acuden a grande maioría dos veciños da parroquia.

Así que, xa sabedes, o domingo día 9, á tarde, estades todos invitados a Vide, a bailar, cantar e desfrutar da festa. E lembrade:

Por aquí vai o camiño,
por aquí vai o carreiro
por aquí vai o camino,
meniña pra o fiadeiro